اَلنَّعْفَةُ [en-naʹfet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Papucun vahşî cihetinden ki sâhibinin yabanî yüzüdür, tasmasının iç yüzüne denir, ayağın sırtına gelir.
اَلنَّعَفَةُ [en-neʹafet] (fetehâtla) Gövdenin etinde olan câ-be-câ fâsid yumruya denir ki fesâd-ı mizâcdan tahaddüs eder; yukâlu: فِي لَحْمِهِ نَعَفَةٌ أَيْ عُقْدَةٌ فَاسِدَةٌ Ve deve havudunun gerisine taʹlîk olunan deri parçasına denir, ʹalâ-kavlin semer örtüsünün fazlasına denir ki kenârlarını dilim dilim edip semerin gerisinde salınıp oynar. Ve horozun ibiğine denir.
اَلنَّعَفَةُ [en-neʹafet] (fethateynle) Şol deridir ki deve pâlânının art kaşına taʹlîk ederler, Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzere. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: ona عَذَبَةٌ [ʹažebet] ve ذُؤَابَةٌ [žu΄âbet] dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı