Kamus-ı Muhit - الهذر maddesi

اَلْهَذْرٌ [el-hežr] (نَذْرٌ [nežr] vezninde) ve

اَلتَّهْذَارُ [et-tehžâr] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Herze ve hezeyân söylemek ve sayıklamak maʹnâsınadır; yukâlu: هَذَرَ الرَّجُلُ فِي مَنْطِقِهِ هَذْرًا وَتَهْذَارًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا هَذَى Ve gün pek ıssı olmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَذَرَ الْيَوْمُ هَذْرًا إِذَا اشْتَدَّ حَرُّهُ

اَلْهَذَرُ [el-hežer] (hâ’nın ve žâl-ı muʹcemenin [fethiyle]) Bir adamın kelâmında hatâ΄ ve hezeyân kesîr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَذِرَ كَلاَمُهُ هَذَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ فِي الْخَطَإِ وَالْبَاطِلِ Ve

هَذَرٌ [hežer] İsm olur, beyhûde ve bî-maʹnâ çok söze denir, ʹalâ-kavlin mutlakan ʹabes ve sâkıt söze denir; yukâlu: كَلاَمٌ هَذَرٌ أَيْ كَثِيرٌ رَدِيءٌ أَوْ سَقَطٌ

اَلْهَذِرُ [el-hežir] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْهَذُرُ [el-hežur] (نَدُسٌ [nedus] vezninde) ve

اَلْهُذَرَةُ [el-hužeret] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve

اَلْهُذُرَّةُ [el-hužurret] (عُتُلَّةٌ [ʹutullet] vezninde) ve

اَلْهَذَّارُ [el-hežžâr] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve

اَلْهَيْذَارُ [el-heyžâr] (بَيْطَارٌ [beyṯâr] vezninde) ve

اَلْهَيْذَارَةُ [el-heyžâret] (hâ’yla) ve

اَلْهِذْرِيَانُ [el-hižriyân] (سِنْدِيَانٌ [sindiyân] vezninde) ve

اَلْمِهْذَارُ [el-mihžâr] (مِكْثَارٌ [mikšamp;âr] vezninde) ve

اَلْمِهْذَارَةُ [el-mihžâret] (hâ’yla) ve

اَلْمِهْذَرُ [el-mihžer] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Dâ΄imâ nâ-be-câ herze ve hezeyân söyleyen yâve-gû ve herze-çâne kimseye denir. Mü΄ennesinde هَذِرَةٌ [hežiret] denir, فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde ve مِهْذَارٌ [mihžâr] denir.

Vankulu Lugatı - الهذر maddesi

اَلْهَذْرُ [el-hežr] (hâ’nın fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Hezeyân söylemek; yukâlu: هَذَرَ فِي مَنْطِقِهِ يَهْذُرُ وَيَهْذِرُ هَذْرًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي

اَلْهَذَرُ [el-hežer] (fethateynle) İsmdir, hezeyân söylemek maʹnâsına.

اَلْهَذِرُ [el-hežir] (hâ’nın fethi ve žâl’ın kesriyle) Hezeyân söyleyici kimse.