اَلشَّيْمَلُ [eş-şeymel] (صَيْقَلٌ [ṡayḵal] vezninde) ve
اَلشَّأْمَلُ [eş-şe΄mel] (hemze ile جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) ve
اَلشَّمَلُ [eş-şemel] (fethateynle ve kalîlen mîm’in sükûnuyla) ve
اَلشَّمْأَلُ [eş-şem΄el] (mîm’in hemzeye takdîmiyle جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde ve gâhca lâm’ı müşedded olur) ve
اَلشَّوْمَلُ [eş-şevmel] (جَوْهَرٌ [cevher] vezninde) ve
اَلشَّمُولُ [eş-şemûl] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلشَّمِيلُ [eş-şemîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) cümlesi شَمَالٌ [şemâl] lafzından lügattır, rîh-i mezbûreye denir.
اَلشُّمُولُ [eş-şumûl] (zammeteynle) Bir nesneyi ihâta etmek; yukâlu: شَمَلَهُمُ الْأَمْرُ يَشْمُلُهُمْ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَمَّهُمْ ve yukâlu: شَمَلَهُ يَشْمُلُهُمْ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ لُغَةٌ فِيهِ وَلَمْ يَعْرِفْهَا الْأَصْمَعِيُّ Ve
شُمُولٌ [şumûl] Rüzgâr dönüp şimâlden esmeğe dahi derler; yukâlu: شَمَلَتِ الرِّيحُ تَشْمُلُ شُمُولًا إِذَا تَحَوَّلَتْ شَمَالًا
اَلشَّمُولُ [eş-şemûl] (şîn’in fethi ve mîm’in zammı ve meddiyle) Hamr maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı