Kamus-ı Muhit - الضفن maddesi

اَلضِّفَنُّ [eḋ-ḋifenn] (هِجَفٌّ [hiceff] vezninde) ve

اَلضِّفِنُّ [eḋ-ḋifinn] (طِمِرٌّ [ṯimirr] vezninde) Bodura denir. Ve gemi arslanı gibi cüssesi büyük ahmak ve nâdâna denir.

اَلضَّفْنُ [eḋ-ḋafn] (دَفْنٌ [defn] vezninde) Bir cemâʹate hem-nişîn olmaya gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ إِلَيْهِمْ ضَفْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَتَاهُمْ يَجْلِسُ إِلَيْهِمْ Ve çımkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ بِغَائِطِهِ إِذَا رَمَىَ بِهِ Ve iş bitirmek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ بِحَاجَتِهِ إِذَا قَضَى Ve cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve deve ayağıyla yeri çarpmak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ الْبَعِيرُ بِرِجْلِهِ إِذَا خَبَطَ Ve nâka üzere buğuru haml ve igrâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ الشَّيْءَ عَلَى نَاقَتِهِ إِذَا حَمَلَهُ عَلَيْهَا Ve bir adamın kıçına ayakla vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ فُلَانًا إِذَا ضَرَبَ بِرِجْلِهِ عَلَى عَجُزِهِ Ve bir nesneyi yere vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ بِهِ الْأَرْضَ إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا Ve nâkayı sağmak için memelerini el ile bir araya getirip toplamak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَفَنَ ضَرْعَ النَّاقَةِ إِذَا ضَمَّهُ لِلْحَلْبِ

Vankulu Lugatı - الضفن maddesi

اَلضِّفَنُّ [eḋ-ḋifenn] (ḋâd’ın kesri ve fâ’nın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Fermûde ve ahmak olan recüle derler.

اَلضَّفْنُ [eḋ-ḋafn] (ḋâd’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Deve ön ayağıyla yeri vurmak; yukâlu: ضَفَنَ الْبَعِيرُ بِرِجْلِهِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَبَطَ بِهَا Ve

ضَفْنٌ [ḋafn] Deve necâsetin atmağa dahi derler; yukâlu: ضَفَنَ بِغَائِطِهِ إِذَا رَمَى بِهِ Ve erkek deveyi nâka üzerine igrâ etmeğe dahi derler; yukâlu: ضَفَنَ عَلَى نَاقَتِهِ إِذَا حَمَلَهُ عَلَيْهَا Ve

ضَفْنٌ [ḋafn] Bir kavmin üzerine gelip meclislerine oturmağa dahi derler; tekûlu: ضَفَنْتُ إِلَى الْقَوْمِ أَضْفَنُ ضَفْنًا إِذَا أَتَيْتَهُمْ تَجْلِسُ إِلَيْهِمْ Ve

ضَفْنٌ [ḋafn] Ayağınla bir kimsenin ardına vurmağa dahi derler; tekûlu: ضَفَنْتُ الرَّجُلَ إِذَا ضَرَبْتَ بِرِجْلِكَ عَلَى عَجُزِهِ Ve

ضَفْنٌ [ḋafn] Bir kimseyi yere vurmağa dahi derler; tekûlu: ضَفَنْتُ بِالْإِنْسَانِ الْأَرْضَ إِذَا ضَرَبْتَهَا بِهِ