اَلْفَقْوُ [el-faḵv] (fâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir adamın izine uyup gitmek ve izini sürmek maʹnâsınadır; tekûlu: فَقَوْتُ أَثَرَهُ فَقْوًا بِمَعْنَى قَفَوْتُ Şârihin beyânına göre maklûbdur. Ve
فَقْوٌ [Faḵv] Bir mevziʹ adıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı