اَلْفَقْلُ [el-faḵl] (fâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Yaba ile harman savurmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَقَلَ الْبَيْدَرَ فَقْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ذَرَّاهُ وَرَفَعَ دِقَّهُ بِالْمِفْقَلَةِ Ve
فَقْلٌ [faḵl] Yer mahsûlüne denir; yukâlu: أَرْضٌ كَثِيرَةُ الْفَقْلِ أَيْ كَثِيرَةُ الرَّيْعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı