اَلْكُدَيْبَاءُ [el-kudeybâ΄] (bünye-i tasgîr ile) كَدِبٌ [kedib] maʹnâsınadır: وَقَرأَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا ﴿وَجَاؤُ عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذبٍ﴾ اَلآيَةُ، بِالدَّالِ الْمُهْمَلَةِ أَيْ ضَارِبٍ إِلَى الْبَيَاضِ كَأَنَّهُ دَمٌ قَدْ أَثَّرَ فِي قَمِيصِهِ فَلَحِقَتْهُ أَعْرَاضُهُ كَالنَّقْشِ عَلَيْهِ Yaʹnî “Hazret-i Yûsuf’un gömleğini ihvânları üzerinde beyâz çalar kan eseriyle götürdüler, gûyâ ki kan gömleğe dokunmakla âsâr ve aʹrâzı gömlek üstünde nakş gibi görünür idi.” كَدِبٌ [kedib] lafzı bunda zikr olunan “kedib-i zufr”dan me΄hûzdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı