اَلشَّطْنُ [eş-şaṯn] (şîn’in fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) İple bağlamak; tekûlu: شَطَنْتُهُ أَشْطُنُهُ إِذَا شَدَدْتَهُ بِالشَّطَنِ Ve
شَطْنٌ [şaṯn] Buʹda ve muhâlefete dahi derler; yukâlu: شَطَنَهُ يَشْطُنُهُ شَطْنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا بَعُدَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı