اَلشَّعِيبُ [eş-şeʹîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Azık koyacak dağarcığa denir, mezâde ve tûşe-dân maʹnâsına; ʹalâ-kavlin iki kıtʹa meşinden dikilmiş yâhûd iki yüzünden yaʹnî iki yüzüne iki meşin kaplanmak vechiyle dikilmiş olana denir. Ve
شَعِيبٌ [şeʹîb] Eski ve yeprimiş kırbaya denir. Cemʹi شُعُبٌ [şuʹub] gelir, كُتُبٌ [kutub] vezninde.
شُعَيْبٌ [Şuʹayb] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Bir peygamber-i zî-şân ismidir ki Hazret-i Mûsâ’ya kerîmelerini tezvîc eylediler. Şârihin beyânı üzere ismi Yebrûn b. Ḋaġûn b. ʹAkkâ idi, شُعَيْبٌ [Şuʹayb] ıtlâkı mübârekü’ş-şaʹb olduğuna mebnîdir. Ve
شُعَيْبٌ [Şuʹayb] Bir mevziʹdir. Ve Muḩammed b. Aḩmed b. Şuʹayb ve Caʹfer b. Muḩammed b. İbrâhîm b. Şuʹayb ve Ṡâʹid b. Ebi’l-Faḋl Şuʹayb ve ʹAbdul΄evvel b. ʹÎsâ b. Şuʹayb eş-Şuʹaybiyyûn muhaddislerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı