اَلشَّعَفَةُ [eş-şeʹafet] (fethateynle) Dağ başı, re΄s-i cebel maʹnâsına. Ve
شَعَفَةٌ [şeʹafet] Enseye inen saça dahi derler, gîsû maʹnâsına; yukâlu: شَعَفَةُ الْغُلَامِ إِذَا كَانَتْ لَهُ ذُؤَابَةٌ
şiṡṡ
şeṡa΄ṡa΄
şeṡâ΄iṡ
Şiṡâr
şeṡar
şuṡuvv
şuṡûṡ
şeṯâ΄ib
şaṯn
şeṯûr
Şiżâż
şażf
şuʹ şuʹ
Şiʹbu Bevvân
Şuʹabâ
şeʹafet
Şaʹfer
Şaʹfîn
Şaʹvež
şeʹîb
Şaʹyet
Şuʹayš
şaġr
şaġara baġara
şaġşeġat
Şeġaf
şuġul
Şuġnûb
şefâ
şufru’r-raḩim
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı