اَلشَّمُ [eş-şemm] (şîn’in fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Koklamak. Ve
شَمٌّ [şemm] ʹUdûl etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: شَمُّوا بِمَعْنَى عَدَلُوا
Şuʹayš
şaġr
şaġara baġara
şaġşeġat
Şeġaf
şuġul
Şuġnûb
şefâ
şufru’r-raḩim
şefîf
şaḵn
şekiyy
şekîmu’l-ḵidr
şilâl
Şellem
şemm
Şemâm
şemṯ
şemaʹ
şimlâl
Şumeyṯ
şemîm
Şenebûž
Şenbeveyhi
şinṡîr
şenżab
şinʹâf
şenf
Şinkât
Şenûket
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
