اَلشَّفِيفُ [eş-şefîf] (şîn’in fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Soğuk yağmağa derler. Ve
شَفِيفٌ [şefîf] Soğuktan dahi ʹibâret olur; yukâlu: فُلَانٌ يَجِدُ فِي أَسْنَانِهِ شَفِيفًا أَيْ بَرْدًا
şeʹafet
Şaʹfer
Şaʹfîn
Şaʹvež
şeʹîb
Şaʹyet
Şuʹayš
şaġr
şaġara baġara
şaġşeġat
Şeġaf
şuġul
Şuġnûb
şefâ
şufru’r-raḩim
şefîf
şaḵn
şekiyy
şekîmu’l-ḵidr
şilâl
Şellem
şemm
Şemâm
şemṯ
şemaʹ
şimlâl
Şumeyṯ
şemîm
Şenebûž
Şenbeveyhi
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı