اَلشَّغَفُ [eş-şeġaf] (fethateynle) شَغَافٌ [şeġâf]-ı kalbe ilişmek maʹnâsınadır; yukâlu: شَغِفَ حُبُّهُ شَغَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَلِقَ الشَّغَافَ Ve
شَغَفٌ [Şeġaf] ʹUmân türâbında bir mevziʹdir. Ve غَافٌ [ġâf] ağacının kabuğuna denir.
اَلشَّغْفُ [eş-şaġf] (şîn’in fethi ve ġayn’ın sükûnuyla) شَغَافٌ [şeġâf] ile maʹnâ-yı evvelde mürâdiftir, fethateynle de câ΄izdir. Ve
شَغْفٌ [şaġf] Masdar olur, bir adamın yüreği gılâfına vurmak yâ dokunmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَغَفَهُ شَغْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَصَابَ شَغَافَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı