اَلْأَبْيَضَانِ [el-ebyeḋân] (tesniye bünyesiyle) Su ile süte, ʹalâ-kavlin şahm ile süte yâhûd şahm ile şebâba yâhûd ekmek ile suya yâhûd buğday ile suya ıtlâk olunur. Kâle’ş-şârih fi’l-Esâs: لاَ يَشْرَبُ إِلاَّ الْأَبْيَضَيْنِ اَلْمَاءَ وَاللَّبَنَ وَاجْتَمَعَ لِلْمَرْأَةِ الْأَبْيَضَانِ الشَّحْمُ وَالشَّبَابُ Ve
أَبْيَضَانِ [ebyeḋân] İki ay yâhûd iki gün demektir; tekûlu: مَا رَأَيْتُهُ مُذْ أَبْيَضَانِ أَيْ شَهْرَانِ أَوْ يَوْمَانِ
اَلْأَبْيَضَانِ [el-ebyeḋân] (hemzenin ve yâ’nın fethiyle) Süt ile sudan ʹibârettir. Ve
أَبْيَضَانِ [ebyeḋân] İki damara dahi derler, devenin göbeğinin iki cânibinde. Ve sâhib-i Ṡurâḩ “du reg-i pistân-ı şutur” demiştir sehv etmiştir, zîrâ pistân meme maʹnâsınadır hâlâ ki حَالِبٌ [ḩâlib] ile murâd göbektir nâfe maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı