اَلْأَسْبَاطُ [el-esbâṯ] (hemzenin fethiyle) Cemʹi. Evlâd-ı veled maʹnâsına. Ve أَسْبَاطُ بَنِي إِسْرَائِيلَ [esbâṯu Benî İsrâ΄îl] kabâ΄il-i ʹArab mesâbesindedir. Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا﴾ (الأعراف 160) [ Ve] إِثْنَتَيْ kelimesi mü΄ennes kılındı, zîrâ إِثْنَتَيْ عَشْرَةَ فِرْقَةً irâde olundu, baʹdehu o فرقة [firḵat] أَسْبَاطٌ [esbâṯ] olduğu beyân olundu. Velâkin أَسْبَاطٌ [esbâṯ] tefsîr değildir belki إِثْنَتَيْ عَشْرَةَ den bedeldir, zîrâ tefsîr-i vâhid menkûr olur, إِثْنَيَ عَشَرَ دِرْهَمًا derler إِثْنَيْ عَشْرَةَ دَرَاهِمَ demezler. Ve أَسْبَاطٌ [esbâṯ] سَبَطٌ [sebaṯ]in dahi cemʹi gelir fethateynle. Ve سَبَطٌ [sebaṯ] bir cins ot maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı