اَلْإِسْبَاطُ [el-isbâṯ] (hemzenin kesriyle) Korkudan nâşî sükût eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَسْبَطَ الرَّجُلُ إِذَا سَكَتَ فَرَقًا Ve vurulmuş kimse şiddetinden yere yapışıp uzanıp serilmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَسْبَطَ الرَّجُلُ بِالْأَرْضِ إِذَا لَصِقَ بِهَا وَامْتَدَّ Ve göz yummak maʹnâsınadır; yukâlu: أَسْبَطَ فِي نَوْمِهِ إِذَا غَمَّضَ Ve bir husûstan tegâbî ve tecâhül eylemek maʹnâsınadır ki bilmezlik ve nâdânlık göstermektir; yukâlu: أَسْبَطَ عَنِ الْأَمْرِ إِذَا تَغَابَى عَنْهُ Ve zaʹf ve nâ-tüvânlıktan düşüp uzanıp yatmak maʹnâsınadır, şöyle ki kımıldamaya kâdir olmaya; yukâlu: أَسْبَطَ الرَّجُلُ إِذَا انْبَسَطَ وَوَقَعَ فَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يَتَحَرَّكَ
اَلْإِسْبَاطُ [el-isbâṯ] (hemzenin kesriyle) Uzatmak, imtidâd maʹnâsına; yukâlu: أَسْبَطَ الرَّجُلُ إِذَا امْتَدَّ وَانْبَسَطَ مِنَ الضَّرْبِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı