اَلْإِضَالَةُ [el-iḋâlet] (hemzenin kesriyle) Bir şecer ضَالٌ [ḋâl] bitirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَضَالَ الْمَكَانُ وَأَضْيَلَ عَلَى الْأَصْلِ إِذَا أَنْبَتَ الضَّالَ
اَلْإِضَالَةُ [el-iḋâlet] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: أَضْيَلَتِ الْأَرْضُ وَأَضَالَتْ إِذَا صَارَ فِيهَا الضَّالُ مِثْلُ أَغْيَلَتِ الْمَرْأَةُ وَأَغاَلَتْ Yaʹnî “ʹAvret oğlanına hâmil iken yaramaz süt emzirdi” maʹnâsında.Yâ’yı asl üzere ve iʹlâl üzere istiʹmâl ettikleri gibi. Ve bu makâmda nüsah-ı Cevherî’de ضَالٌّ [ḋâll] kelimesinin vâvî olmasına sürhle işâret olunmuştur, lâkin أَضْيَلَتْ taʹbîrinden ve sâ΄ir kütüb-i lügâtten fehm olunan budur ki yâ΄î ola, zîrâ eger vâvî olaydı, أَضْوَلَتْ denirdi. Vallâhu aʹlemu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı