اَلْإِقْتِوَاءُ [el-iḵtivâ΄] (إِرْعِوَاءٌ [irʹivâ΄] vezninde) Bir adamı hizmet-kâr edinmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِقْتَوَاهُ إِذَا اسْتَخْدَمَهُ Ve bu şâzdır, zîrâ إِفْعِلَالٌ bâbı elbette lâzımdır, müteʹaddî değildir, aslı إِقْتَوَوَ idi.
اَلْإِقْتِوَاءُ [el-iḵtivâ΄] (hemzenin ve tâ’nın kesri ve elifin meddiyle) Bir nesnenin hâlet-i iştirâda bahâsı nihâyetin bulunca artırışmak; yukâlu: إِشْتَرَى الشُّرَكَاءُ شَيْئًا ثُمَّ اقْتَوَوْهُ أَيْ تَزَايَدُوهُ حَتَّى بَلَغَ غَايَةَ ثَمَنِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı