اَلْأَقْفَعُ [el-aḵfaʹ] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Vech-i mezkûr üzere kıvrık kulaklı kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ أَقْفَعُ إِذَا كَانَتْ أُذُنُهُ قَفْعَاءَ Ve ayaklarının parmakları tabanına doğru dürük olana denir; yukâlu: رَجُلٌ أَقْفَعُ إِذَا كَانَتْ أَصَابِعُ رِجْلِهِ مُرْتَدَّةً إِلَى قَدَمِهِ Ve dâ΄imâ başını aşağı tutup yere bakan adama denir.
اَلْأَقْفَعُ [el-aḵfaʹ] (hemzenin ve fâ’nın fethiyle) Şol recüldür ki ayakları zikr olunan vech üzere ola, yaʹnî parmakları tabanından yana eğilmiş ola; yukâlu: رَجُلٌ أَقْفَعُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı