اَلْأَمِيرُ [el-emîr] (كَبِيرٌ [kebîr] vezninde) Bir kavm üzere fermân-revâ olan adama denir ki ıstılâhımızda bey taʹbîr olunur; yukâlu: هُوَ أَمِيرٌ أَيْ مَلِكٌ بَيِّنُ الْإِمَارَةِ بِكَسْرِ الْهَمْزَةِ وَيُفْتَحُ Mü΄ennesi أَمِيرَةٌ [emîret]tir hâ’yla, cemʹi أُمَرَاءُ [umerâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] vezninde.
اَلْأَمِيرُ [el-emîr] (hemzenin fethi ve mîm’in kesriyle) Emr sâhibi olan kimse; yukâlu: أَمَرَ يَأْمُرُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَأَمُرَ يَأْمُرُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ إِذَا صَارَ أَمِيرًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı