اَلْإِمْلَةُ [el-imlet] (hemzenin kesriyle) Binâ-i nevʹdir; ve minhu yukâlu: مَا أَطْوَلَ إِمْلَتَهُ أَيْ أَمَلَهُ أَوْ تَأْمِيلَهُ Tûl-i emelinden taʹaccüb makâmında söylenir. Mü΄ellifin أَوْ تَأْمِيلَهُ kavline göre إِمْلَةٌ [imlet] تَأْمِيلٌ [te΄mîl]den ism dahi olur imiş ki ondan umma ile ve ümîd ile taʹbîr olunur.
اَلْإِمْلَةُ [el-imlet] (hemzenin kesri ve mîm’in sükûnuyla) Bir nevʹ recâ etmek; minhu kavluhum: مَا أَطْوَلَ إِمْلَتَهُ أَيْ أَمَلَهُ Pes bu جِلْسَةٌ [cilset] gibi ve رِكْبَةٌ [rikbet] gibi olur binâ΄-i nevʹ olmada.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı