اَلْأَمَهُ [el-emeh] (fethateynle) Unutmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِهَ الشَّيْءَ أَمَهًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَسِيَهُVe ikrâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِهَ الرَّجُلُ إِذَا اعْتَرَفَ
اَلْأَمْهُ [el-emh] (hemzenin fethi ve mîm’in sükûnuyla) ʹAhd ve peymân eylemek manâsınadır; yukâlu: أَمَهَ إِلَيْهِ أَمْهًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا عَهَدَ Ve koyun kısmı أَمِيهَةٌ [emîhet] dedikleri ʹillete uğramak maʹnâsınadır; yukâlu: أُمِهَتِ الْغَنَمُ عَلَى الْمَجْهُولِ وَأَمِهَتْ أَمْهًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَصَابَتْهَا الْأَمِيهَةُ
اَلْأَمَهُ [el-emeh] (fethateynle) Unutmak, nisyân maʹnâsına; tekûlu minhu: أَمِهَ أَمَهًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve kara΄e İbn ʹAbbâs: “وَادَّكَرَ بَعْدَ أَمَهٍ” (يوسف 45) Ve ammâ hadîs-i Zuhrî’de vâkiʹ olan أَمِهَ ki ikrâr ve iʹtirâf maʹnâsınadır o lügat-ı gayr-i meşhûredir.
اَلْأَمْهُ [el-emh] (hemzenin fethi ve mîm’in sükûnuyla) Zikr olunan maraza mübtelâ olmak; yukâlu: أُمِهَتِ الْغَنَمُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ تَوْمَهُ أَمْهًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı