اَلْإِيدَاءُ [el-îdâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir kimseden cevr ve sitem gören adamın husûsunda takviyet ve iʹânet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: آدَاهُ إِيدَاءً عَلَى فُلَانٍ أَيْ أَعْدَاهُ وَأَعَانَهُ Ve kavî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: آدَى الرَّجُلُ إِذَا قَوِيَ Ve sefer için âmâde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: آدَى الرَّجُلُ لِلسَّفَرِ إِذَا تَهَيَّأَ Ve nâs bir mahalde kesret bulup hısb ve ʹimrân üzere olmak maʹnâsınadır; yukâlu: آدَى الْقَوْمُ إِذَا كَثُرُوا بِالْمَوْضِعِ وَأَخْصَبُوا Ve mâl pek üreyip türemekle sâhibini basmak maʹnâsınadır; yukâlu: آدَى الْمَالُ صَاحِبَهُ إِذَا كَثُرُ عَلَيْهِ فَغَلَبَهُ
اَلْإِيدَاءُ [el-îdâ΄] (hemzenin kesri ve meddiyle) Helâk olmak; tekûlu: أَوْدَى فُلَانٌ إِذَا هَلَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı