اَلْإِيجَاءُ [el-îcâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir kimseyi baştan savup bertaraf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْجَأَهُ عَنْهُ أَيْ دَفَعَهُ وَنَحَّاهُ Ve matlûbe musîb ve vâsıl olmamakla hâ΄ib ve me΄yûs olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْجَأَ الرَّجُلُ إِذَا جَاءَ فِي طَلَبِ حَاجَتِهِ أَوْ صَيْدٍ فَلَمْ يُصِبْهُ Ve kuyunun yâhûd ayazmanın suyu kesilmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْجَأَتِ الرَّكِيَّةُ إِذَا انْقَطَعَ مَاؤُهَا
اَلْإِيجَاءُ [el-îcâ΄] (hemzenin kesri ve meddiyle) Atı zikr olunan vecaʹa mübtelâ kılmak. Ve gâh olur maʹnâ-yı ye΄ste istiʹmâl olunup تَرَكْتُهُ وَمَا فِي قَلْبِي مِنْهُ أَوْجَى derler kaçan ye΄s gelse, yaʹnî “Terk ettim onu, ümîdim ziyâde zaʹîf olduğu hâlde.” Ve
إِيجَاءٌ [îcâ΄] Gâh olur buhl maʹnâsına gelir; tekûlu: سَأَلْتُهُ فَأَوْجَى عَلَيَّ إِذَا بَخِلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı