اَلْإِيحَاءُ [el-îḩâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir adama bir kimseyi yâ bir nesneyi göndermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْحَى إِلَيْهِ إِذَا بَعَثَهُ Ve ilhâm maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْحَى اللهُ إِلَيْهِ أَيْ أَلْهَمَهُ Ve kalbe havf ve endîşe düşüp havf-nâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْحَتْ نَفْسُهُ أَيْ وَقَعَ فِيهَا خَوْفٌ
اَلْإِيحَاءُ [el-îḩâ΄] (hemzenin kesri ve meddiyle) Kezâlik kelâm-ı hafî ilkâ etmek. Ve وَحَى [veḩâ] ve أَوْحَى [evḩâ] كَتَبَ [ketebe] maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: أَوْحَى اللهُ إِلَى أَنْبِيَائِهِ Ve أَوْحَى [evhâ] işâret maʹnâsına da gelir. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا﴾ (مريم، 11)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı