اَلْإِيشَاكُ [el-îşâk] (hemzenin kesriyle) Sürʹatle yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْشَكَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ السَّيْرَ Ve minhu يُوشِكُ الْأَمْرُ أَنْ يَكُونَ كَذَا وَيُوشِكُ أَنْ يَكُونَ الْأَمْرُ وَلَا تُفْتَحُ شِينُهُ أَوْ فَتْحُهُ لُغَةٌ رَدِيَّةٌ Yaʹnî vech-i mezkûr üzere يُوشِكُ kelimesi إِيشَاكٌ [îşâk]tan fiʹl-i müstakbel olmakla sürʹat eder maʹnâsına olup baʹdehu fiʹl-i mukârebede istiʹmâl olundu; pes misâl-i mezbûrda iş şöylece olmakla yaklaşır demek olur. Şârih der ki fiʹl-i mukârebede muzâriʹin istiʹmâli mâzîden ekserdir ve ism-i fâʹilin istiʹmâli kalîldir ve baʹzılar sülâsîden dahi istiʹmâl eylediler. Kâle fi’l-Esâs: أَوْشَكَ ذَا خُرُوجًا وَوَشُكَ وَأَوْشَكَ أَنْ يَفْعَلَ وَيُوشِكُ أَنْ يَخْرُجَ
اَلْإِيشَاكُ [el-îşâk] (hemzenin kesri ve meddi ile) Seyri sürʹat üzere kılmak; yukâlu: أَوْشَكَ فُلَانٌ يُوشِكُ إِيشَاكًا أَيْ أَسْرَعَ السَّيْرِ ve minhu kavluhum: يُوشِكُ أَنْ يَكُونَ كَذَا وَالْعَامَّةُ تَقُولُ يُوشَكُ بِفَتْحِ الشِّينِ وَهِيَ لُغَةٌ رَدِيئَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı