اَلْبَأْوُ [el-be΄v] (bâ’nın fethi ve hemzenin sükûnuyla) ve
اَلْبَأْوَاءُ [el-be΄vâ΄] (bâ’nın fethi ve elifin meddi ve kasrıyla) Bir adam bâlâ-pervâzlık edip fahr ve mübâhât eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَأَى الرَّجُلُ يَبْأَى كَسَعَى يَسْعَى وَبَآ يَبْأُو كَدَعَا يَدْعُو وَالْأَخِيرُ قَلِيلٌ بَأْوًا وَبَأْوَاءً إِذَا فَخَرَ وَيُقَالُ بَأَى نَفْسَهُ أَيْ رَفَعَهَا وَفَخَرَ بِهَا Ve dâbbe seğirtmekte pek cidd ve cehd eylemekle sâ΄irlerinden sâbık ve gâlib ve ʹâlî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَأَتِ النَّاقَةُ إِذَا جَهَدَتْ فِي عَدْوِهَا وَتَسَامَتْ وَتَعَالَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı