اَلْإِيهَاطُ [el-îhâṯ] (hemzenin kesriyle) Bir kimseyi vurmakla yâ bir ʹârıza ile süst ve zaʹîf ve bî-mecâl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْهَطَهُ إِذَا أَوْهَنَهُ وَأَضْعَفَهُ وَأَثْخَنَهُ Mü΄ellif bu maʹnâyı tekrâr eylemiştir. Ve bir kimseyi hoşlanmadığı bir varta-i mekrûheye uğratmak, ʹalâ-kavlin yere vurup hareket ve kıyâma bî-mecâl kılmak yâhûd katl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْهَطَهُ إِذَا أَوْقَعَهُ فِيمَا يَكْرَهُهُ أَوْ صَرَعَهُ صَرْعَةً لاَ يَقُومُ أَوْ قَتَلَهُ
اَلْإِيهَاطُ [el-îhâṯ] (hemzenin kesri ve meddiyle) Yere vurmak bir haysiyyetle ki yerinden duramaz ola; yukâlu: أَوْهَطَهُ إِذَا صَرَعَهُ صَرْعَةً لَا يَقُومُ مِنْهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı