Kamus-ı Muhit - البضوض maddesi

اَلْبَضُوضُ [el-beḋûḋ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Suyu azca azca çıkan kuyuya denir. Cemʹi بِضَاضٌ [biḋâḋ] gelir bâ’nın kesriyle; yukâlu: بِئْرٌ بَضُوضٌ إِذَا كَانَتْ يَخْرُجُ مَاؤُهَا قَلِيلاً

اَلْبَضُّ [el-beḋḋ] (bâ’nın fethiyle) ve

اَلْبُضُوضُ [el-buḋûḋ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

اَلْبَضِيضُ [el-beḋîḋ] (أَزِيزٌ [ezîz] vezninde) Su azca azca akmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَضَّ الْمَاءُ بَضًّا وَبُضُوضًا وَبَضِيضًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا سَالَ قَلِيلاً قَلِيلاً Ve minhu’l-meselu: ḣمَا يَبِضُّ حَجَرُهُḢ Yaʹnî “Bir mertebede bahîldir ki hacer mesâbesinde olan yedi reşha-rîz-i feyz ü ihsân olmaz.” Ve az nesne vermek maʹnâsınadır; yukâlu: بَضَّ لَهُ إِذَا أَعْطَاهُ قَلِيلاً Ve sâza düzen vermek maʹnâsınadır; yukâlu: بَضَّ أَوْتَارَ الْعُودِ إِذَا حَرَّكَهَا لِيُهَيِّئَهَا لِلضَّرْبِ

Vankulu Lugatı - البضوض maddesi

اَلْبَضُوضُ [el-beḋûḋ] (bâ’ın fethi ve ḋâd’ın zammı ve meddiyle) Kalîlü’l-mâ΄ olan nesne; yukâlu: رَكِيَّةٌ بَضُوضٌ إِذَا كَانَ قَلِيلَةَ الْمَاءِ Ve رَكِيَّةٌ [rekiyyet] râ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle küçük kuyuya derler. Ve fi’l-meseli: “مَا يَبِضُّ حَجَرُهُ” Yaʹnî “taşı yaşarmaz.” Ve bu meseli bahîl olan kimse için darb ederler. Ve بَضَّ السِّقَاءُ ve بَضَّ الْقِرْبَةُ denilmez, egerçi baʹzılardan rivâyet olundu. Ve سِقَاءٌ [siḵâ΄] ile قِرْبَةٌ [ḵirbet]in farkı Cevherî kelâmından fehm olunan üzere سِقَاءٌ [siḵâ΄] süt tulumuna dahi derler, قِرْبَةٌ [ḵirbet] su tulumuna mahsûs olur.