اَلْبَصْبَاصُ [el-baṡbâṡ] (ثَرْثَارٌ [šamp;eršamp;âr] vezninde) Yürümekte be-gâyet çabalayıp cidd ve cehd eden deveye denir; ve minhu yukâlu: قَرَبٌ بَصْبَاصٌ أَيْ جَادٌّ Ve arık deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ بَصْبَاصٌ أَيْ ضَامِرٌ Ve süte denir. Ve azca suya denir; tekûlu: سَقَانِي بَصْبَاصًا أَيْ لَبَنًا وَكَذَا مَاءً قَلِيلاً Ve sapta kalan şol ot bakiyyesine denir ki yaban fâresinin kuyruğu gibi kalmış ola. Ve ekmeğe denir, خُبْزٌ [ḣubz] maʹnâsına.
اَلْبَصْبَاصُ [el-baṡbâṡ] (bâ’nın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Cidd ve saʹy üzere olmak; yukâlu: خِمْصٌ بَصْبَاصٌ أَيْ جَادٌّ لَا فُتُورَ فِيهِ Ve خِمْصٌ [ḣimṡ] ḣâ’nın kesri ve mîm’in sükûnuyla deveyi suya beş günde bir iletmektir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı