اَلْبَشُّ [el-beşş] (bâ’nın fethi ve şîn’in şeddesiyle) ve
اَلْبَشَاشَةُ [el-beşâşet] (رَشَاشَةٌ [reşâşet] vezninde) Güler yüzlü olmak maʹnâsınadır; tekûlu: بَشِشْتَ بَشًّا وَبَشَاشَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ طَلْقَ الْوَجْهِ Ve letâfetle nâzükâne su΄âl eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: بَشَّ لَهُ فِي الْمَسْئَلَةِ إِذَا لَطَفَ Ve bir kimseye gülerek cünbüş ve neşâtla ikbâl ve telakkî eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: بَشَّ لَهُ إِذَا أَقْبَلَ عَلَيْهِ وَضَحِكَ إِلَيْهِ Ve bir dost bir dosta mülâkî oldukta ferah ve meserret izhâr eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: لَقِيتُهُ فَبَشَّ بِي أَيْ فَرِحَ وَسُرَّ
اَلْبَشُّ [el-beşş] (bâ’nın fethiyle) Güler yüzlü olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ هَشٌّ بَشٌّ إِذَا كَانَ طَلْقَ الْوَجْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı