اَلْبَوَارُ [el-bevâr] (bâ’nın fethiyle) Bu dahi helâk ve kesâd maʹnâlarınadır, niteki zikr olundu. Ve بَوَارُ الْأَيِّمِ [bevâru’l-eyyim] bu maʹnâdandır ki dul hatunun ere varmayıp evde çürüyüp kalmasından ʹibârettir. Mü΄ellif bununla “نَعُوذُ بِاللهِ مِنْ بَوَارِ الْأَيِّمِ” hadîsine telmîh eylemiştir.
اَلْبَوَارُ [el-bevâr] (bâ’nın fethiyle) Helâk olmak; yukâlu: بَارَ فُلَانٌمِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ هَلَكَ Ve
بَوَارٌ [bevâr] Kesâda dahi derler; yukâlu: بَارَ الْمَتَاعُ إِذَا كَسَدَ ve yukâlu: نَعُوذُ بِاللهِ مِنْ بَوَارِ الْأَيِّمِ Ve أَيِّمٌ [eyyim] dul ʹavrete derler. Ve
بَوَارٌ [bevâr] ʹAmel-i fâsid olmağa da derler; yukâlu: بَارَ عَمَلُهُ أَيْ بَطَلَ ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَمَكْرُ أُولَئِكَ هُوَ يَبُورُ﴾ (فاطر 10)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı