اَلْبُوهَةُ [el-bûhet] (bâ’nın zammıyla) Tülek çakır doğana denir, بُوهٌ [bûh] dahi denir; yukâlu: جَاءَ وَبِيَدِهِ بُوهَةٌ وَبُوهٌ أَيْ صَقْرٌ سَقَطَ رِيشُهُ Ve hîre ve cura olarak be-gâyet hafîf yelkovan adama denir. Ve ahmak ve bî-magz kimseye denir. Ve dişi baykuşa denir. Ve divit içre konulan lîkaya denir ki ditilmiş yünden olur, hâlen lîften ve ibrîşimden ederler. Ve havâda rüzgâr önünde uçup gezen kuş tüylerine denir.
اَلْبُوهَةُ [el-bûhet] (bâ’nın kezâlik zammı ve meddiyle) Mü΄ennesi. Ve Ebû ʹAmr eyitti: بُوهَةٌ [bûhet] kiçirek baykuşa derler ki ona recül-i ahmak teşbîh olunur. Ve ʹArabların صُوفَةٌ فِي بُوهَةٍ dedikleri kavllerinde maksûd şol hebâ-i mensûrdur ki pencerelerde güneşe karşı görünür ve ondan zerre ile taʹbîr olunur. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: مَا بُهْتُ لَهُ وَمَا بِهْتُ لَهُ derler مَا فَطِنْتُ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı