اَلْبَوَازِلُ [el-bevâzil] (bâ’nın fethi ve zâ’nın kesriyle) Kezâlik cemʹi. Ve
بَازِلٌ [bâzil] Devenin şol azı dişine dahi derler ki o henüz zuhûr etmiş ola. Ve bu makâmda sâhib-i Ṡurâḩ بَازِلٌ [bâzil] dendân-ı kûdek ki ber-âyed demiştir, sehvdir, zîrâ بَازِلٌ [bâzil] deve dişine mahsûstur, nitekim sâhib-i Ḵâmûs بَازِلٌ [bâzil] vakt-i بُزُولٌ [buzûl]da zuhûr eden diştir demiştir ve بُزُولٌ [buzûl]ü deve azısın yarmakla tefsîr etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı