اَلتَّبْكِيَةُ [et-tebkiyet] (تَأْدِيَةٌ [te΄diyet] vezninde) Bir kimseyi meyyit üzere ağlamağa kındırmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَكَّاهُ عَلَى الْمَيِّتِ إِذَا هَيَّجَهُ لِلْبُكَاءِ عَلَيْهِ Ve meyyit üzere mersiye ile ağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: بَكَّاهُ أَيْ بَكَى عَلَيْهِ وَرَثَاهُ كَمَا يُقَالُ بَكَّاهُ وَبَكَى عَلَيْهِ بُكَاءً
اَلتَّبْكِيَةُ [et-tebkiyet] (ʹalâ-vezni اَلتَّرْبِيَة [et-terbiyet]) Kezâlik ağlamak; tekûlu: بَكَيْتُ الرَّجُلَ وَبَكَّيْتُهُ إِذَا أَبْكَيْتَ عَلَيْهِ Bu Aṡmaʹî rivâyetidir. Ve Ebû Zeyd dahi onun mislin rivâyet kıldı.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı