اَلتَّبْلِيدُ [et-teblîd] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Battâlînden olmak maʹnâsınadır ki umûr-ı dünyeviyye vü uhreviyyeden aslâ bir şey΄e teveccüh eylemeyip bî-kâr olmaktan ʹibârettir; yukâlu: بَلَّدَ الرَّجُلُ تَبْلِيدًا إِذَا لَمْ يَتَّجِهْ لِشَيْءٍ Ve cûd ve sehâdan bî-behre olup dâ΄imâ buhl ve imsâk üzere olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّدَ فُلاَنٌ إِذَا بَخِلَ وَلَمْ يَجُدْ Ve bir adam kendisini yere çalmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّدَ الرَّجُلُ إِذَا ضَرَبَ بِنَفْسِهِ الْأَرْضَ Ve bulut imsâk-ı matar eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: بَلَّدَتِ السَّحَابَةُ إِذَا لَمْ تُمْطِرْ Ve yarış atı geri kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّدَ الْفَرَسُ إِذَا لَمْ يَسْبِقْ
اَلتَّبْلِيدُ [et-teblîd] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm] Kendiyi yere vurmak; بَلَّدَ تَبْلِيدًا إِذَا ضَرَبَ بِنَفْسِهِ الْأَرْضِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı