اَلتِّبْنَةُ [et-tibnet] (tâ’nın kesri ve bâ’nın kezâlik sükûnuyla) Vâhidi. Ve
تِبْنٌ [tibn] Büyük kâseye dahi derler, kadeh-i kebîr maʹnâsına. Kisâ΄î eyitti: تِبْنٌ [tibn] şol büyük kâsedir ki yirmi adama kifâyet kıla, ondan aşağı olana صَحْنٌ [ṡaḩn] derler ki ona karîb ola, nüfûs-ı kesîreye kifâyet etmede, ondan aşağı olana عُسٌّ [ʹuss] derler ʹayn-ı mühmelenin zammıyla ve sîn-i mühmele ile ki üç dört adama kifâyet kıla, ondan aşağı olanaقَدَحٌ [ḵadeḩ] derler ki iki kimseye kifâyet kıla, ondan aşağı olana قَعْبٌ [ḵaʹb] derler ḵâf’la ve ʹayn-ı mühmele ile, ondan aşağı olana غُمَرٌ [ġumer] derler ġayn-ı muʹcemenin zammı ve mîm’in fethiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı