اَلتَّتْمِيمُ [et-tetmîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi bir nesneyi tamâm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَهُ تَتْمِيمًا وَتَتْمِمَةً بِمَعْنَى أَتَمَّهُ Ve kırılan nesne ayrılmamak üzere çatlamak, ʹalâ-kavlin çatlayıp yarıldıktan sonra ayrılmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَ الْكَسْرُ إِذَا انْصَدَعَ فَلَمْ يَبِنْ أَوِ انْصَدَعَ ثُمَّ بَانَ Ve mecrûhu soluk vermeyip işini çabuk bitirip tepelemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَ عَلَى الْجَرِيحِ إِذَا أَجْهَزَ Ve bir kimse kumar okundan fâ΄iz olduğu nasîbini gayra vermek maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَ الْقَوْمَ إِذَا أَعْطَاهُمْ نَصِيبَ قِدْحِهِ Ve bir ʹArabın hevâ ve hevesi yâ re΄y ve fikri yâ mahalle ve ârâm-gâhı Temîmî olmak yaʹnî Temîm kabîlesi ahâlîsiyle hem olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَ الرَّجُلُ إِذَا صَارَ هَوَاهُ أَوْ رَأْيَهُ أَوْ مَحَلَّتُهُ تَمِيمِيًّا Ve bir nesneyi nihâyetine yetiştirip ihlâk ve ifnâ eylemek maʹnâsınadır ki işini bitirmek taʹbîr olunur; yukâlu: تَمَّمَ الشَّيْءَ إِذَا أَهْلَكَهُ وَبَلَّغَهُ أَجَلَهُ Ve sabîye تَمِيمَةٌ [temîmet] takmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَّمَ الْمَوْلُودَ إِذَا عَلَّقَ التَّمِيمَةَ عَلَيْهِ
اَلتَّتْمِيمُ [et-tetmîm] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı