اَلتَّقَبُّضُ [et-teḵabbuḋ] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir kimse bir nesneden mahzûz olmamakla irkilip burtalmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَقَبَّضَ عَنْهُ إِذَا اشْمَأَزَّ Ve bir nesneye devşirilip sıçramak maʹnâsınadır; yukâlu: تَقَبَّضَ إِلَيْهِ إِذَا وَثَبَ Ve deri çekilip buruş yarış olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَقَبَّضَ الْجِلْدُ إِذَا تَشَنَّجَ
اَلتَّقَبُّضُ [et-teḵabbuḋ] (fethateynle ve bâ’nın zammı ve teşdîdiyle) Cemʹ olup bir nesneden irkilmek. Ve
تَقَبُّضٌ [taḵabbuḋ] Deri buruşmağa dahi derler; yukâlu: تَقَبَّضَتِ الْجِلْدَةُ فِي النَّارِ إِذَا انْزَوَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı