اَلتَّقْلِيحُ [et-taḵlîḩ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) ʹİlâcla dişlerin sufretini gidermek maʹnâsınadır ki selb içindir, قَرَّدْتُ الْبَعِيرَ gibi; ve minhu’l-meselu: “عَوْدٌ يُقَلَّحُ” عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ أَيْ تُنَقَّى أَسْنَانُهُ وَتُعَالَجُ مِنَ الْقَلَحِ [Ve] عَوْدٌ [ʹavd] koca deveye denir ki dişleri sararır. Mesel-i mezbûr saʹy-i bî-fâ΄idede darb olunur.
اَلتَّقْلِيحُ [et-taḵlîḩ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Dişin sarısını gidermek. Ve fi’l-meseli: “عَوْدٌ يُقَلَّحُ” أَيْ تُنَقَّى أَسْنَانُهُ Ve عَوْدٌ [ʹavd] ʹayn’ın fethiyle ziyâde pîr olan devenin dişleri ziyâde sarı olmak ile saʹy-ı bî-fâ΄idede istiʹmâl olunur. Pes تَقْلِيحٌ [taḵlîḩ] bu maʹnâda مَرَّضْتُ الرَّجُلَ gibidir kaçan marazına ʹilâc edip üzerine bulunsan ve قَرَّدْتُ الْبَعِيرَ gibidir kaçan قُرَادٌ [ḵurâd]ın yaʹnî kenesini pâk etsen ve طَنَّيْتُ الْبَعِيرَ gibidir kaçan طَنَى [ṯanâ] marazından ona ʹilâc etsen. Ve طَنَى [ṯanâ] tâ-i mühmelenin fethi ve elifin kasrıyla davarın dalağı yanına yapışmaktır, gâyet susuzluğundan.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı