اَلتَّنَخُّلُ [et-tenaḣḣul] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve
اَلْإِنْتِخَالُ [el-intiḣâl] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bunlar da bir nesneyi üğürtlemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَنَخَّلَ الشَّيْءَ وَانْتَخَلَهُ إِذَا صَفَّاهُ وَاخْتَارَهُ
اَلتَّنَخُّلُ [et-tenaḣḣul] (fethateynle ve ḣâ’nın zammı ve teşdîdiyle) Bir nesneyi ihtiyâr etmek. Ve bu makâmda sâhib-i Ṡurâḩ’ın إِنْتِخَالٌ [intiḣâl] istisfâ-kerden ve bihterîn güzîden;تَنَخُّلٌ [tenaḣḣul] lerzîden dediği birkaç hatâyı müştemil olduğu hafî değildir,zîrâ bihterîn güzîden, تَنَخُّلٌ [tenaḣḣul]ün maʹnâsıdır;إِنْتِخَالٌ [intiḣâl]in maʹnâsına halt etmiştir. Ve تَنَخُّلٌ [tenaḣḣul]un maʹnâsı lerzîden gelmek Cevherî’nin ve sâhib-i Ḵâmûs’un ve sâ΄ir ehl-i lügatin nakline muhâliftir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı