اَلثَّنَاءُ [ešamp;-šamp;enâ΄] (šamp;â’nın fethiyle) ve
اَلتَّثْنِيَةُ [et-tešamp;niyet] (تَأْدِيَةٌ [te΄diyet] vezninde) İsmlerdir, bir adamı medh yâhûd zemm cihetiyle vasf eylemeğe denir, ʹalâ-kavlin medh cihetine hâsstır; yukâlu: طَيَّرَهُ بِالثَّنَاءِ وَالتَّثْنِيَةِ أَيِ الْوَصْفِ بِمَدْحٍ أَوْ ذَمٍّ أَوْ خَاصٌّ بِالْمَدْحِ Burada تَثْنِيَةٌ [tešamp;niyet] ismdir. Ve masdar olarak istiʹmâl olunur; yukâlu: ثَنَّى عَلَيْهِ بِمَعْنَى أَثْنَى
اَلثِّنَايَةُ [ešamp;-šamp;inâyet] ve
اَلثِّنَاءُ [ešamp;-šamp;inâ΄] (šamp;â’ların kesriyle) Bunlar da yünden ve kıldan bükülmüş ipe denir.
اَلثَّنَاءُ [ešamp;-šamp;enâ΄] (šamp;â’nın fethi ve elifin meddi ile) İsmdir, medh etmek maʹnâsından.
اَلثِّنَاءُ [ešamp;-šamp;inâ΄] (šamp;â’nın kesri ve elifin meddiyle) ثِنَايَيْنِ [šamp;inâyeyn]in vahididir,devenin dizi bağı maʹnâsına. Ve ona şebîh olan nesne maʹnâsına ki iki kat ipten ola ki her katına ثِنَاءٌ [šamp;inâ΄] derler, müfred olduğu iʹtibâriyle yaʹnî müfred istiʹmâli farz olunduğu takdîrce. Ve bu maʹnâdan gaflet edip sâhib-i Ṡurâḩثِنَاءٌ [šamp;inâ΄] bi’l-meddi “şikâl-i uştur” demiştir. Ve sâhib-i Terceme-i Muḣtâr ona tâbiʹ olup ثِنَاءٌ بِالْكَسْرِ ثُمَّ الْمَدِّ عِقَالُ الْبَعِيرِ yaʹnî deve bağlayacak ip demiştir mutlakan, hâlâ ki zâlike’l-maʹnâda ثِنَاءٌ [šamp;inâ΄]ın müfred istiʹmâli yoktur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı