اَلْحُبَارَيَاتُ [el-ḩubâreyât] Cemʹi gelir, eger cemʹ etmek dilersen. Ve fi’l-meseli: “كُلُّ شَيْءٍ يُحِبُّ وَلَدَهُ حَتَّى الْحُبَارَى” Ve حُبَارَى [ḩubârâ] ile mesel darb olunmağa bâʹis حُبَارَى [ḩubârâ] hamâkatte mesel olduğuna binâ΄endir yaʹnî حُبَارَى [ḩubârâ] bu kadar hamâkatle veledine meyl eder ve ona tayerân öğretir, sâ΄ir hayvânât kanda kaldı. Ve bunun elifi te΄nîs için değildir ve ilhâk için dahi değildir belki ism-i mezkûr elif-i mezbûre üzere binâ olunmuştur, nefs-i kelimeden gibidir, munsarıf olmaz ne taʹrîf hâlinde ve ne hod tenkîr hâlinde yaʹnî münevven olmaz ve lâkin Cevherî’nin elif-i حُبَارَى [ḩubârâ] te΄nîs için değildir dediği ʹakla ve nakle muhâliftir, ammâ ʹakle muhâlefeti zîrâ kelime-i mezbûrenin lâ-yansarıf istiʹmâlinde elif-i te΄nîsten gayrı vech zâhir değildir. Ve ammâ nakle muhâlefeti zîrâ Şerḩ-i Raḋî’de حُبَارَى [ḩubârâ]nın elifi elif-i te΄nîs olduğuna tasrîh olunmuştur, bahs-i te΄nîste, nazar oluna. Ve bunun tevfîki ʹan-karîb gelir birkaç satrdan sonra inşâ΄allâhu taʹâlâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı