اَلْحَانُوتُ [el-ḩânût] (nûn’la جَالُوتُ [câlût] vezninde) Mey-hâneye denir, دُكَّانُ الْخَمَّارِ maʹnâsına. Ve bu mü΄ennestir, müzekker dahi olur. Ve hammâra dahi denir, yaʹnî bâde satana ki mey-hâneci taʹbîr olunur. Ve bunun mevziʹ-i zikri bu mahaldir. Nisbetinde حَانِيٌّ [ḩâniyy] denir ve حَانَوِيٌّ [ḩâneviyy] denir, nûn’un fethiyle. Mü΄ellif bununla nûn bâbında resm edenlere taʹrîz eylemiştir.
اَلْحَانُوتُ [el-ḩânût] (ʹalâ-vezni اَلْكَافُور [el-kâfûr]) Dükkân ki maʹruftur; tezkîri ve te΄nîsi câ΄izdir. Ve حَانُوتٌ [ḩânût]un aslı حَانُوَةٌ [ḩânuvet] idi تَرْقُوَةٌ [terḵuvet] gibi, vaktâ ki vâv teskîn olundu, hâ΄-i te΄nîs tâ’ya kalb olundu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı