اَلْحَاقِنُ [el-ḩâḵin] Şol yeni aya denir ki arkası aşağıya doğru yatık ve uçları yukarı semte mâ΄il ola; yukâlu: طَلَعَ الْهِلَالُ حَاقِنًا وَهُوَ الَّذِي ارْتَفَعَ طَرَفَاهُ وَاسْتَلْقَى ظَهْرُهُ Ve
حَاقِنٌ [ḩâḵin] Tuluma süt cemʹ eden adama denir; ve minhu’l-meselu: “أَنَا مِنْهُ كَحَاقِنِ الْإِهَالَةِ” أَيْ حَاذِقٌ بِهِ Yaʹnî “Ben o husûsta üstâz ve hâzıkım” diyecek yerde îrâd olunur, zîrâ tulumun yağını tuluma çeken kimse gereği gibi bürûdet bulduğunu teyakkun eylemedikçe çekmez, zîrâ ıssı olursa tulum muhterak olur.
اَلْحَاقِنُ [el-ḩâḵin] (ḵâf’ın kesriyle) Şol kimsedir ki ziyâde efşânı var iken efşân etmeye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı