اَلْخَلْوُ [el-ḣalv] (ḣâ’nın fethiyle) ve
اَلْخَلَاءُ [el-ḣalâ΄] (بَلَاءٌ [belâ΄] vezninde) ve
اَلْخَلْوَةُ [el-ḣalvet] (سَلْوَةٌ [selvet] vezninde) Bir kimse ile yalnız kalmak maʹnâsınadır ki halvet eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: إِسْتَخْلَى الْمَلِكَ فَخَلَا بِهِ وَإِلَيْهِ وَمَعَهُ خَلْوًا وَخَلَاءً وَخَلْوَةً أَيْ سَأَلَهُ أَنْ يَجْتَمِعَ بِهِ فِي خَلْوَةٍ فَفَعَلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı