اَلدَّوَى [ed-devâ] (dâl’ın ve vâv’ın fethi ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhu; tekûlu: رَجُلٌ دَوًى يَسْتَوِي فِيهِ الْمُذَكَّرُ وَالْمُؤَنَّثُ وَالْجَمْعُ لِأَنَّهُ مَصْدَرٌ فِي الْأَصْلِ Ve
دَوًى [devâ] Ahmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: رَجُلٌ دَوًى أَيْ أَحْمَقُ Ve
دَوًى [devâ] Ziyâde zaʹîf olan hastaya da derler; tekûlu: تَرَكْتُ فُلَانًا دَوًى مَا أَرَى بِهِ حَيَاةً Ve
دَوًى [devâ] Marîz olmağa dahi derler; tekûlu: دَوِيَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا مَرِضَ Ve kîn bağlamağa dahi derler; tekûlu: دَوِيَ صَدْرُهُ إِذَا ضَغِنَ Ve
دَوًى [devâ] دَوَاةٌ [devât]ın cemʹi dahi gelir divit maʹnâsına ki kâtib âletlerindendir, نَوًى [nevâ] ile نَوَاةٌ [nevât] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı