اَلدَّيَامِيسُ [ed-deyâmîs] (dâl’ın fethi ve mîm’in kesri ve meddiyle) دَيْمَاسٌ [deymâs]ın cemʹidir, zindânlar maʹnâsına. Eger دَيْمَاسٌ [deymâs]ın dâl’ı meftûh olursa شَيْطَانٌ [şeyṯân]la شَيَاطِينُ [şeyâṯîn] gibi ve eger meksûr olursa اَلدَّيَامِيسُ [ed-deyâmîs] dersin قِيرَاطٌ [ḵîrâṯ]la قَرَارِيطُ [ḵarârîṯ] gibi. Ve دَيْمَاسٌ [deymâs]a دَيْمَاسٌ [deymâs] dediler ziyâde karanu olduğundan ötürü. Ve yer evine dahi دَيْمَاسٌ [deymâs] derler, zîr-i zemîn maʹnâsına. Ve fî hadîsi’l-mesîh: “سَبْطُ الشَّعْرِ كَثِيرُ خِيلَانِ الْوَجْهِ كَأَنَّهُ خَرَجَ مِنْ دِيمَاسٍ” Yaʹnî “Tâzeliğinde ve âb-ı rûyunda gûya hammâmdan çıkmış ve zîr-i zemînden çıkmış gibidir.” Zîrâ onun vasfında gûyâ ki başından su damlardı denmiştir. Ve سَبْطُ الشَّعْرِ [sabṯu’ş-şaʹr] saçı kıvırcık olmayan ve خِيلَانٌ [ḣîlân] خَالٌ [ḣâl]ın cemʹidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı