اَلدَّيْدَبُونُ [ed-deydebûn] (dâl’ın fethiyle) Lehv ve laʹib maʹnâsınadır. Nûn’u zâ΄id olmakla mevziʹ-i zikri bu makâmdır, Cevherî nûn’u asliyye vehm eylemekle nûn bâbında zikr eylemiştir. Şârih der ki Ebû Ḩayyân ve İbn ʹUṡfûr’dan دَيْدَبُونٌ [deydebûn] زَيْزَفُونٌ [zeyzefûn] vezninde) olduğu menkûldür ve زَيْزَفُونٌ [zeyzefûn] feyʹalûl yâhûd feyfaʹûl vezninde olmakla behemehâl nûn’u asliyyedir. Bu cihetle Cevherî vehmden masûndur. Pes mü΄ellife göre vezni feyʹalûn olur.
اَلدَّيْدَبُونُ [ed-deydebûn] (dâl’ların fethi ve yâ’nın sükûnu ve bâ’nın zammı ve meddiyle) Lehv maʹnâsınadır. Ve دَيْدَبُونٌ [deydebûn] lafzının mahalli bâb-ı bâ΄-i muvahhade idi, nitekim sâhib-i Ḵâmûs işâret etmiştir, lâkin baʹzı nüsah-ı Ṡıḩâḩ’ta دَيْدُونٌ [deydûn] vâkiʹ olmuş, bilâ-bâ΄. Bu takdîrce îrâdının vechi zâhir olup sâhib-i Ḵâmûs’un dahli sâkıt olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı