اَلذَّعْفُ [ež-žaʹf] (سَعْفٌ [saʹf] vezninde) Bu dahi ağuya yâhûd fi’l-hâl helâk eden ağuya denir; ve yukâlu: حَيَّةٌ ذَعْفُ اللُّعَابِ أَيْ سَرِيعَةُ الْقَتْلِ Ve
ذَعْفٌ [žaʹf] Masdar olur, bir kimseye zehr içirmek maʹnâsına; yukâlu: ذَعَفَهُ ذَعْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا سَقَي الذُّعَافَ إِيَّاهُ
اَلذَّعْفُ [ež-žaʹf] (žâl’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Zehr yedirmek; tekûlu: ذَعَفْتُ الرَّجُلَ إِذَا سَقَيْتَهُ الذُّعَافَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı